Zakażenia Chlamydia trachomatis są częstą przyczyną stanów zapalnych m.in. szyjki macicy, cewki moczowej, błony śluzowej macicy, jajowodu. Nieleczona infekcja może skutkować powstaniem blizn w miejscu zakażenia i niepłodnością. U 75% kobiet oraz około 50% mężczyzn zainfekowanych Chlamydia trachomatis nie występują żadne objawy.

Powoduje rzeżączkę. Nieleczona infekcja N. gonorrhoeae prowadzi do stanu zapalnego sromu i pochwy a nawet stanu zapalnego miednicy. U większości zakażonych objawy w postaci wycieku z cewki moczowej lub brzydko pachnących upławów i uczucie swędzenia w kroczu pojawiają się już w pierwszym tygodniu zakażenia. Czasami symptomy infekcji mogą być zauważone dopiero po upływie miesiąca.

To pierwotniak będący przyczyną rzęsistkowicy. Powoduje stan zapalny pochwy, szyjki macicy i cewki moczowej u kobiet, u mężczyzn atakuje cewkę moczową i gruczoł krokowy. Symptomy rzęsistkowicy często są niezauważalne przez pacjenta, należą do nich: zaczerwienienie i swędzenie pochwy lub prącia u mężczyzn, sporadyczne bóle w podbrzuszu, ból podczas oddawania moczu i stosunku.

To niewielkie bakterie pozbawione ściany komórkowej pasożytujące wewnątrz komórek żywiciela. Drogi rodne atakują najczęściej. Częste są zakażenia płodu, do których dochodzi podczas porodu. Osoby dorosłe zarażają się na drodze kontaktów płciowych. Infekcje Mycoplasmami mogą prowadzić do niepłodności, infekcji prenatalnych i postnatalnych płodu oraz stanów zapalnych miednicy.

Opryszczkę narządów płciowych powoduje wirus Herpes ( Herpes simplex virus – HSV ). Jest to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszoną drogą płciową. Szacuje się, że ok. 26% kobiet jest zakażonych HSV-2 i większość zakażonych HSV ( 95–95% ) nie jest świadoma tego faktu. Do zakażenia dochodzi najczęściej typem HSV-2, choć obserwuje się w pewnych populacjach zwiększenie częstości zakażeń HSV-1 ( typ wirusa dotąd odpowiedzialny za opryszczkę wargową ). Infekcja HSV jest szczególnie niebezpieczna w ciąży ze względu na ryzyko zakażenia noworodka podczas porodu. Wystąpienie zakażenia w I i II trymestrze nie łączy się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia powikłań u noworodka. Ryzyko przeniesienia zakażenia na noworodka w czasie porodu drogą pochwową jest największe ( 30–50% ), gdy choroba pojawia się po raz pierwszy na krótko przed terminem porodu ( ok. 6 tygodni ). Następstwa zakażenia u noworodka mogą być poważne, z zajęciem skóry, oczu i jamy ustnej oraz ośrodkowego układu nerwowego. Nie ma jednoznacznych danych by infekcja HSV miała wpływ na niepłodność partnerską czy niekorzystny przebieg ciąży.

Najczęściej zlecane badania w kierunku infekcji układu moczowo – płciowego to identyfikacja Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoeae. Pozostałe patogeny, wywołujące stany zapalne układu moczowo – płciowego takie jak: Mycoplasmy i Trichomonas vaginalis często nie dają widocznych objawów, pozostając niezauważonymi. Nieleczone infekcje mogą natomiast prowadzić do wielu groźnych powikłań, w tym niepłodności.

Pobranie badania nie wymaga żadnego specjalnego przygotowania.

U kobiet pobiera się wymaz z pochwy. Wymazu nie należy pobierać podczas miesiączki. Przed pobraniem pacjentka nie powinna stosować dopochwowych preparatów leczniczych.

U mężczyzn pobiera się wymaz z cewki moczowej i rowka zażołędnego lub wykonuje się badanie z dostarczonej próbki moczu. Przed pobraniem wymazu z cewki moczowej i rowka zażołędnego pacjent nie może oddawać moczu przez co najmniej godzinę.